โต๋วที่ไม่ศักดิ์สิทธ์

(เพลงประกอบฟังที่หน้า blog)

Kanashimi no mukou kishi ni

Hohoemi ga aru toiu yo

---

Kanashimi no mukou kishi ni

ฝากหนึ่งของความเศร้า

Hohoemi ga aru to iu yo

จะมีฝั่งที่มีความสุขรออยู่

Tadori tsuku sono saki ni wa
แต่หนทางข้างหน้าที่จะไปถึง

Nani ga bokura wo matteru?
ไม่รู้จะมีอะไรรออยู่

---

Nigeru tame ja naku yume ou tame ni
ไม่ใช่เพื่อต้องการวิ่งหนี แต่เพื่อต้องการวิ่งตามความฝัน

Tabi ni deta hazusa tooi natsu no ano hi

ในฤดูร้อนที่ผ่านมาแสนนาน ถ้าได้เห็นแค่เพียงพรุ่งนี้คงไม่ต้องทอดถอนใจ

---

Ashita sae mieta nara tame iki mo nai kedo

ดั่งเรื่อที่ลอยทวนสายน้ำตอนนี้มีเพียงแต่ต้องก้าวเดินไปขางหน้า

Nagare ni sakarau fune no you ni

เมื่อเมฆฝนจางหายไป

Ima wa mae he susume

เส้นทางที่เปียกก็จะสว่างแวววับ

---

Kurushimi no tsukita basho ni

หากยื่นมือไขว่คว้า

Shiawase ga matsu toiu yo

อาจดึงใครร่วงลงมาด้วย

Boku wa mada sagashite iru

แต่ถ้าพยุงตัวขึ้นไป

Kisetsu hazure no himawari

ชั้นจะได้ยืนเคียงข้างพวกเขา

---

Kobushi nigirishime asahi wo mateba

เมื่อพายุโหมกระหน่ำ จนตัวชั้นนั้นเปียกปอน

Akai tsume ato ni namida kirari ochiru

ไม่มีใครหรอกนะ ที่จะคอยปลอบโยน

---

Kodoku ni mo nareta nara

ท่ามกลางฝนที่ซัดสาด

Tsuki akari tayori ni

คืนที่เหนื่อยล้าถ่าโถมเข้าใส่

Hane naki tsubasa de tobi tatou

อย่าได้หยุดยั้งก้าวเดินไป

Motto mae he susume

มุ่งหาฟ้าอำไพที่ปลายฝนนั้น

---

Amagumo ga kireta nara
มีเพียงความมืด ที่ช่วยนำทาง

Nureta michi kagayaku

สอนให้ฉันเข้มแข็ง

Yami dake ga oshiete kureru

เข้มแข็งดุจแสงแรงกล้า

Tsuyoi tsuyoi hikari

ก้าวไปข้างหน้า มุ่งไปข้างหน้า สู่แสงสว่าง

Tsuyoku mae he susume

เธอจะเป็นเฉกเช่นเดียวกับแสงที่แวววาว

----------------------

โรค Spinocerebellar Degeneration คือ โรคที่ยังไม่สามารถรักษาได้ อาการของโรคจะทำให้สมองส่วนการรับรู้ จะยังทำงานเป็นปกติ แต่จะค่อยๆเสื่อมลง และควบคุมร่างกายไม่ได้ไปทีละอย่าง ผู้ที่ป่วยเป็นโรคนี้แต่ละคนจะแตกต่างกันไป บางคนเมื่อเริ่มเป็นโรคนี้อาการจะค่อยๆเป็นหนักขึ้นอย่างช้าๆ แต่สำหรับบางคนอาการของโรคทรุดหนักลงอย่างรวดเร็ว โดยเริ่มทำให้ ขาเดินได้ลำบาก จนต่อมาจะเดินไม่ได้ แขนและมือที่เคยจับเขียนได้ ก็จะค่อยๆจับและเขียนลำบาก จนสุดท้ายก็จะเขียนไม่ได้ การรับประทานอาหารก็จะลำบากขึ้นและจะสำลักบ่อยครั้ง บางคนอาจถึงตายได้เนื่องจากอาหารติดคอ ผู้ป่วยจะต้องมีคนดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่เสมอ เพราะยิ่งอาการหนักขึ้นเท่าไหร่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เองมากขึ้นเท่านั้น เป็นโรคที่ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดว่าเกิดจากอะไร และยังไม่สามารถรักษาจนถึงปัจจุบัน ทำได้เพียงพยายามชลอให้อาการทรุดหนักช้าลง เท่านั้น